Özet:
Bu konuşmada, olgunlaşmış nicel faz görüntüleme yöntemlerinden sayısal holografiyi mikroskoplarda nasıl konumlandırdığımızı ve üzerine eklediğimiz yetkinlikleri sunacağım. Yüksek numerik açıklıklı objektife (NA=1,49) dayalı Toplam İç Yansıma-Dijital Holografik Mikroskop (TİY-DHM) sistemimizle fani alandaki yüzeye-yakın yapıları etiketsiz ve yüksek hassasiyetle görüntülüyoruz; açıklık sentezi sayesinde λ=660 nm için deneysel olarak ≈300 nm çözünürlük elde edebildiğimizi açıklık sentezleme ile gösterdik.
Sayısal holografiyi skaler kırınımdan vektör kurama taşıyan polarizasyon çözünürlüklü DHM mimarisinde, iki çekimli yalın bir düzenek ve polarizasyon kamerası kullandık. Lazerin zamansal faz kararsızlığını çift kırılmasız referans kollarıyla bastırarak yüksek doğruluklu polarizasyon kompleks alanları elde ettik ve bunları Jones matrisi biçiminde çözümlendik. Kalibrasyon filmlerine ek olarak fare beyin kesitlerinde organize miyelinli sinir liflerinin güçlü çift kırılma sergilediğini, insan kornea kesitinde ise uzamsal olarak değişen çift kırılma paternleri bulunduğunu gözlemledik.
Çok açılı aydınlatma ile 3B uzaysal frekans bölgesinde açıklık sentezi yaparak optik kırınım tomografisi (ODT/holotomografi) ile 3B kırılma indisi dağılımlarını yeniden kurduk; λ=405 nm aydınlatmada 100 nm altındaki alt-yapıların ayırt edilebildiğini gösterdik. Bu prensibi ticarileştirmenin yanında laboratuvar kurulumumuzla miyelinli yapıların seçiciliğini ortaya koyduk; periyodik miyelin zar katmanları modeliyle, kırınım limitinin çok altındaki ≈36 nm katman aralığına rağmen katman sayısının tahmin edilebildiğini gördük.
Son olarak, girişimsiz faz çıkarımı için Kramers–Kronig tabanlı görüntüleme yaklaşımlarına kısaca değinerek, bu yöntemin QPI/ODT hattına tamamlayıcı entegrasyon potansiyelini tartışacağım.
